Hoe kan ik reageren op storend gedrag?

Negeren
Je kan je kind negeren door de kamer uit te gaan of door te doen alsof je je kind niet hoort. Als je kind bijvoorbeeld weigert zijn blokken op te ruimen, kan je zeggen dat je pas tijd hebt als de blokken opgeruimd zijn en ondertussen gewoon voortdoen met je eigen werk.
Aanvankelijk zal het storend gedrag toenemen, maar als je volhoudt, zal het afnemen. Wanneer je kind bijvoorbeeld in de supermarkt een driftbui krijgt omdat het geen snoep krijgt, is het raadzaam zijn gedrag te negeren. Dit zal in deze situatie moeilijk zijn, maar uiteindelijk zal de driftbui verminderen of overgaan.
Negeer je kind nooit bij gevaarlijk gedrag.


Gedrag afkeuren
Een vorm van straffen is het gedrag afkeuren. Dit kan je duidelijk maken door de inhoud van de straf en door met je houding en je stem te laten merken dat je het meent. Bijvoorbeeld: “Nee, je mag de tv niet aanzetten”, “Stop, kijk uit voordat je oversteekt”, “Ik vind het niet leuk dat je je voeten niet hebt afgeveegd.”
Keur het gedrag af, niet je kind. Zeg: “Ik vind het niet flink van jou dat je mij niet wil helpen” en niet “Je bent niet flink.”
Je kind de negatieve gevolgen zelf laten dragen
Je kind zelf de schade laten aanvoelen is ook een manier om te straffen. Hierdoor leert het kind wat de gevolgen van zijn gedrag kunnen zijn. Als je kind bijvoorbeeld met vuile schoenen is binnengekomen, kan je zeggen: “Nu heb ik geen tijd om met jou te spelen. Ik heb te veel werk om alles proper te maken.”
Het is belangrijk om hierbij rekening te houden met de leeftijd van je kind en met wat je kind al kan. Laat je kind bijvoorbeeld de tafel niet zelf afruimen als het hier nog te jong voor is.


Je kind apart zetten
Je kind even in de gang, in de hoek of tegen de muur zetten is een vorm van straffen. Soms is dit echt nodig om je kind tot rust te laten komen. Het kan dan ook even nadenken over wat het heeft gedaan. Als ouder kan je ook zelf even tot rust komen als het je allemaal te veel wordt en je anders misschien “domme dingen” gaat doen.

Belangrijk is om zelf rustig te blijven en aan je kind te zeggen waarom het even apart gezet wordt. Het heeft ook geen zin je kind lang apart te zetten. Belangrijk is dat je rekening houdt met de leeftijd van je kind.
Als regel geldt: 1 minuut per leeftijd.
Een kind van 3 kan je dus 3 minuten apart zetten. Je kan ook zeggen aan je kind dat het mag terugkomen als het opnieuw rustig is.
Zet je kind ook niet op een ongezellige plaats: het is niet de bedoeling dat je kind bang wordt en nog meer in de war raakt. Je zet je kind ook het best niet op de slaapkamer: het zou de slaapkamer dan kunnen associëren met “stout zijn”. Een slaapkamer moet juist aantrekkelijk zijn: een veilige plek om te slapen.

Iets geven of laten doen wat niet prettig is of iets prettigs wegnemen

Je kan je kind straffen door het iets te laten doen wat het niet leuk vindt, bijvoorbeeld de afwas doen of de tafel dekken. Deze manier van straffen zal je eerder toepassen bij oudere kinderen. Peuters laat je meestal geen dingen doen die ze echt niet graag doen. Je kan je kind ook verbieden om iets te doen wat het leuk vindt, bijvoorbeeld tv-kijken of buiten spelen.
Het is nodig dat hierover duidelijke afspraken worden gemaakt en dat de gevolgen vooraf aangekondigd zijn. Zorg er ook voor dat de straf in verhouding staat tot de overtreding en dus niet te zwaar is.
Voer je straf ook werkelijk uit en zorg ervoor dat beide partners eensgezind zijn over de straf